Bohater filmu traci (dosłownie) twarz na budowie gigantycznego pomnika. Po ratującym życie przeszczepie wraca na wieś. Ale u siebie jest teraz kimś zupełnie innym - obcym, monstrum. To film o prowincjonalnej Polsce: zatęchłej, nietolerancyjnej, zdewociałej, zakłamanej. Tak naprawdę, to właśnie jej twarz straszy w tym filmie widza.