„Polski western" - tak określili recenzenci film Hoffmana i Skórzewskiego. O ile jednak amerykańskie realizacje rozgrywały się na preriach zachodnich stanów USA, o tyle tu rzecz dzieje się po II wojnie światowej na ziemiach zachodnich, również czekających na swoich pionierów i osadników. Podobnie jak sto lat wcześniej na równinach Ameryki Północnej poniemieckie tereny kolonizowano na dwa sposoby: pokojowo i przy użyciu przemocy. Reżyserów zainteresowała przede wszystkim aktualność scenariusza: "Mówi się tu o uczciwości człowieka wobec siebie samego, niezależnie od presji opinii i środowiska, a także o swoistej znieczulicy społecznej na zło, o postawie wykluczającej aktywność, zgodnie z zasadą: Jeżeli ja sam nie kradnę, czy nie morduję, to nie muszę wtrącać się do spraw innych ludzi" - deklarowali w jednym z wywiadów. Udało im się ukazać moralną niejednoznaczność owej "znieczulicy", niekoniecznie będącej udziałem ludzi tchórzliwych i wygodnych, lecz także jednostek pognębionych przez los. Brawurowa rola Gustawa Holoubka!