Nan Barlow, młoda studentka, pisze pracę dyplomową o czarownicach w Nowej Anglii. Jej promotor (w tej roli Christopher Lee) sugeruje, by pojechała zrobić badania do Whitewood, sennego miasteczka w Massachusetts, gdzie przed laty spalono wiedźmę, Elizabeth Selwyn. Gdy Nan przyjeżdża do Whitewood, staje się świadkiem niewytłumaczalnych, makabrycznych zjawisk. Wkrótce orientuje się, że została naznaczona – ma zostać złożona w ofierze na satanistycznej ceremonii.

„Miasto umarłych” ma to wszystko, czego oczekuje się od starego, klasycznego horroru – mroczne, spowite mgłą miasteczko, podejrzanych mieszkańców, rytuały czarnej magii, okultyzm, upiory. Nagromadzenie motywów znanych z kina grozy jest tu tak duże, że momentami film staje się przerysowany, ale – paradoksalnie – jest to tylko jego zaletą, ponieważ ogląda się go z przymrużeniem oka, a widz raz się śmieje, a raz boi. Jednym słowem: czysta rozrywka, zwłaszcza dla fanów horrorów. Ze względu na te walory film uznawany jest w USA za kultowy.

​

Paweł Aleksandrowicz