Petr i Karel to znajomi, którzy wspólnie pracowali w konserwatorium. Spotykają się po dziesięciu latach: Petr odnosi sukcesy i ma piękną dziewczynę, która towarzyszy mu na spotkaniu, natomiast Karel zarabia grając na pogrzebach i skupia się na życiu rodzinnym. Zaprasza parę do swojego nowego domu i przedstawia całej rodzinie. Zderzenie dwóch światów głównych bohaterów prowadzi do nocnego, suto zakrapianego śliwowicą symbolicznego oczyszczenia. Ciepła, muzyczna impresja na temat rozgoryczenia i życiowego niespełnienia. Pod fasadą domowego ciepła i zawodowego sukcesu kryje się zazdrość i utracone ambicje. Fabularny debiut Passera, współscenarzysty i asystenta filmów Miloša Formana, został uznany za jeden z dziesięciu najlepszych czechosłowackich filmów wszech czasów.

 

 iluzjon.fn.org.pl                                                                              

 

Najsłynniejszy film w dorobku Ivana Passera, współscenarzysty pierwszych dzieł Miloša Formana. Humorystyczna i melancholijna zarazem opowieść o wizycie praskiego muzyka u mieszkającego na prowincji kolegi po fachu. Beztroska przyjacielskiego spotkania po latach szybko zostaje przerwana przez słabo skrywaną zazdrość, rozgoryczenie i pretensje. Unosząca się nad filmem dyskretna aura życiowego niespełnienia zachwyciła słynnego pisarza Philipa Rotha, który stwierdził: Gdyby Czechow kiedykolwiek napisał scenariusz i wyreżyserował film, powstałoby właśnie coś takiego. Jak przystało na dzieło czechosłowackiej Nowej Fali, Intymne oświetlenie pozbawione jest skomplikowanej fabuły i wyrazistych zwrotów akcji. Passer stara się raczej nadać swojemu filmowi charakter muzycznej impresji, która swobodnie łączy konwencje i nastroje. Zarówno forma, jak i treść Intymnego oświetlenia okazała się inspirująca dla innych twórców. Za polską odpowiedź na film Passera z powodzeniem mogłaby uchodzić Struktura kryształu Krzysztofa Zanussiego. 

​

Piotr Czerkawski – kinonh.pl