„A w niedzielę z porania...” tymi słowami zaczyna się ballada, jeden z najstarszych zabytków polskiej kultury ludowej, której filmowej transpozycji dokonał reżyser. Treścią ballady są losy dziewczyny wiejskiej Kasi, która zbyt często uczęszczała do karczmy, prowadziła rozwiązły tryb życia, zamordowała troje nieślubnych dzieci. Pewnej niedzieli z rana, po wyjściu z kościoła, spotyka młodzieńca, który okazuje się diabłem. Porywa Kasię do piekła, aby tam pokutowała za grzechy. Inscenizacja, scenografia i koncepcja obrazu jest wierna folklorystycznej koncepcji teatru jasełek, zabarwionego atmosferą moralitetu. Film nagrodzony na wielu festiwalach, między innymi: Mannheim 1976 („Złoty Dukat”), Kraków 1976 (Nagroda FIPRESCI).