„Bracia Karamazow” to powieść wielowątkowa, której główna intryga osnuta została wokół przypadku ojcobójstwa. Pyriew, dokonując adaptacji, zrezygnował jednak z wątków pobocznych, pozostawiając na pierwszym planie tylko ten najważniejszy – konflikt w rodzinie Karamazowów, który doprowadzi do wielkiej tragedii. (...)

W historii rodziny odbija się, jak w krzywym zwierciadle, cała dziewiętnastowieczna Rosja i wszystkie jej cechy – świętość i szaleństwo, miłość i nienawiść, wierność i zdrada. Każda z postaci książki i filmu to swoisty symbol. Stary Fiodor Pawłowicz uosabia świat, który odchodzi, który skazany jest na porażkę, gdyż odrzucił wiarę w Boga. Jego syn Iwan Fiodorowicz, choć charakterologicznie bardzo daleki ojcu, jest tak naprawdę jego mentalną i duchową kontynuacją. Znacznie odeń inteligentniejszy i lepiej wykształcony, przeraża dużo bardziej, gdyż z przywar ojca potrafił stworzyć własny system filozoficzny. Jego antytezą jest Alosza, stanowiący nadzieję odrodzenia Rosji. Ale i on, pod wpływem świata zewnętrznego, którego nie zna i nie rozumie, ulegnie pokusie i zachwieje się w swej wierze. Najbardziej złożoną i zarazem najtragiczniejszą postacią jest jednak Dymitr Karamazow, który nie tylko musi wybierać między dwiema kobietami (manipulującą nim Gruszeńką a kochającą i nienawidzącą go na przemian Jekatieriną Iwanowną), ale na dodatek jeszcze walczyć ze wszechogarniającą go niechęcią do ojca, odmawiającego mu części majątku i prawa do miłości. (...)

​

Sebastian Chosiński – esensja.pl